Strona stworzona przez Kapary.com

Marian Koszewski urodził się 20 marca 1890 roku w Bielejewie. Prawo studiował na uniwersytetach we Wrocławiu i Berlinie. W 1912 roku zdał egzamin aplikancki, a w 1918 egzamin asesorski. Z dniem 1 lipca 1920 roku został wpisany na listę adwokacką. Korespondencję prowadził w języku niemieckim, francuskim i polskim.

W latach 1934 – 1935 i 1937 – 1939 Koszewski był dziekanem Rady Adwokackiej w Poznaniu. Oprócz tego pełnił funkcję prezesa poznańskiego Związku Adwokatów Polskich. Publikował w „Czasopiśmie Adwokatów Polskich”, „Palestrze”, Głosie Sądownictwa” oraz poznańskich „Wiadomościach Prawniczych” na temat adwokatury. Ciekawą publikacją zamieszczoną w „Palestrze” jest tekst pt. „Współczesny stan adwokatury w zachodniej dzielnicy Polski”, gdzie autor dokonuje wnikliwej analizy środowiska palestry na ziemiach byłej dzielnicy pruskiej.

Od grudnia 1939 roku nie mógł wykonywać praktyki adwokackiej. Ze względu na niechybne aresztowanie przez cały okres okupacji ukrywał się w Krakowie.

W maju 1945 roku rozpoczął odbudowę adwokatury w Poznaniu i Wielkopolsce. Do 12 stycznia następnego roku pełnił obowiązki dziekana poznańskiej izby adwokackiej. Następnie został powołany w skład Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Poznaniu.

Zmarł 13 grudnia 1946 roku w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu na Jeżycach w Poznaniu.

Był żonaty z Emilią Koszewską. Miał czworo dzieci.

BIBLIOGRAFIA:

Akta osobowe Mariana Koszewskiego, Archiwum Izby Adwokackiej w Poznaniu.

Karta meldunkowa Mariana Koszewskiego, Kartoteka ewidencji ludności 1970 – 1932.

Marian Koszewski, Słownik biograficzny adwokatów polskich. Tom III, Warszawa 2018.